تقابل ادامه‌دار آمریکا و چین/ تنش‌هایی که پکن را برای بدترین سناریو آماده می‌کند

به گزارش خبرانلاین کلاب والدای در مقاله ای با عنوان «آمریکا و چین، تنش زایی فزاینده» نوشت: یک تقابل جبران‌ناپذیر و غیرقابل اجتناب را در نظر دارند اما به دلایلی شدت گرفتن این تقابل را به تاخیر انداخته اند اما دیر یا زود زلزله‌ای در روابط دو کشور اتفاق خواهد افتاد. پیش‌بینی زمان به وقوع پیوستن این زلزله و وسعت آن کار دشواری است همانطور که پیش‌بینی روابط روسیه با غرب دشوار بود.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

روند وخیم‌شدن روابط آمریکا و چین مدت‌هاست که به صورت عمومی پذیرفته شده است. از زمان رونق گرفتن تجارت بین دو کشور در دهه‌های ۱۹۹۰ و ۲۰۰۰، تضادها در مورد موضوعات خاص، مانند حقوق بشر، روی هم تلنبار شده است. در دوران ریاست‌جمهوری باراک اوباما، چشم‌انداز روابط دوجانبه در مورد چرخش آمریکا به آسیا، وضعیت دریای چین جنوبی و چندین حادثه در فضای دیجیتال، به تدریج رو به تاریکی رفت. دونالد ترامپ سیاست سخت‌ تری نسبت به پکن اتخاذ و مستقیما تمام فهرست ادعاهای واشنگتن علیه چین را بیان کرد.

حوزه‌ی فناوری پیشرفته به یک جبهه‌ی کلیدی برای مهار کردن چین تبدیل شده است. خط مشی واشنگتن محدود کردن دسترسی شرکت‌های چینی به فناوری آمریکا و دوستانش است. چنین فناوری‌هایی می‌توانند مشکلات استفاده‌ی دوگانه را حل کنند و نوسازی‌های دنباله‌دار چین در هر دو بخش نظامی و غیر نظامی را بهبود ببخشند. جو بایدن خط مشی محافظه گرایانه‌ی( سیاستی که طی آن یک کشور از فروش و ارائه‌ی محصولات داخلی خود به کشورهای دیگر یا رقیبان خود خودداری می‌کند) دولت قبلی را ادامه داد که این سیاست نشان می‌دهد احزاب آمریکا اختلافی در مورد رابطه‌ی با چین ندارند. یکی دیگر از شاخص‌های مهار چین در زمینه‌ی فناوری‌های پیشرفته، فرمان اجرایی جدید بایدن« در مورد رسیدگی به سرمایه‌گذاری آمریکا در برخی فناوری‌ها و محصولات امنیت ملی در کشورهای مورد نگرانی» است.

>>>بیشتر بخوانید:

آمریکا: چین در صورت تلاش برای حمله به تایوان، مرتکب اشتباه استراتژیک بزرگی می‌شود

آمریکا ویران می‌کند/ چین می‌سازد

چین: آمریکا از قلدری در قبال ما دست بردارد

این فرمان اجرایی یک وضعیت اضطراری ملی را معرفی می‌کند؛ به این خاطر که آمریکایی‌ها معتقدند کشورها از دسترسی به فناوری غیر نظامی‌شان برای توسعه‌ی نظامی ـ صنعتی خود استفاده می‌کنند. در ضمیمه‌ی این فرمان، از چین به عنوان چنین کشوری و همچنین مناطق اداری ویژه هنگ کنگ و ماکائو نام برده شده است.

مفهوم ضرورت ملی ویژگی‌های خاص خود را دارد. بیش از چهار ده حالت اضطراری به طور همزمان در آمریکا با توجه به مسائل مختلف سیاست خارجی اعمال می‌شود. رییس‌جمهور این حالت‌های اضطراری را بر اساس قانون اختیارات اضطراری بین‌المللی ۱۹۷۷(IEEPA) که به فرمانده‌ی کل آمریکا توانایی استفاده از تحریم‌های اقتصادی برای مقابله با تهدیدات موجود را می‌دهد، اعمال می‌کند. این یعنی وضعیت اضطراری در مورد یک موضوع انتخابی ایجاد می‌شود و مبنای اعمال کردن اختیارات فردی است.

دستور اجرایی فردی دست کم دو نوآوری را در دستور کار دارد. ابتدا دولت باید فهرستی از افراد خارجی که اشخاص حقیقی یا حقوقی از کشور مورد نظر هستند؛ تهیه کند. در این مورد، از چین. چنین افرادی باید به هر طریقی با تراکنش‌های با فناوری پیشرفته ذکر شده در دستور کار، مرتبط باشند.

مکانیسم قانونی جدید به دولت فضای وسیعی برای محدود کردن دسترسی شرکت‌های چینی به شرکت‌های فناوری پیشرفته‌ی آمریکایی می‌دهد. انعطاف پذیری این مکانیسم بخاطر توانایی بازنگری در دسته‌بندی معاملات،فناوری‌ها و نهادهای خارجی که مشمول محدودیت هستند تعیین می‌شود. در عین حال، این مکانیسم در مقایسه با هنجارهایی که قبلا وجود دارد، فرصت‌های بیشتری را فراهم می‌کند.

از جمله محدودیت‌های اعمال شده در گذشته، می‌توان به ممنوعیت آمریکایی‌ها از خرید یا فروش اوراق بهادار «شرکت‌های نظامی چینی» اشاره کرد. این ممنوعیت توسط دونالد ترامپ در نوامبر ۲۰۲۰ معرفی شد. بایدن آن را تا حدودی تغییر داد، اما بدون تغییرات عمده. در ضمیمه نام بزرگترین شرکت‌های چینی در زمینه مخابرات، هواپیماسازی، الکترونیک و غیره ذکر شده است. حتی پیش از این، در ماه می ۲۰۱۹، دونالد ترامپ به دلیل تهدیدات بخش مخابرات ایالات متحده، وضعیت اضطراری ملی اعلام کرد(دستور اجرایی ۱۳۸۷۳)

شرکت مخابراتی چینی هوآوی و تعدادی از شرکت‌های تبعه‌ی آن در فهرست نهادهای وزارت بازرگانی آمریکا گنجانده شدند. عرضه‌ی برخی کالاها در زمینه‌ی الکترونیک، از جمله تولید خارج از ایالات متحده با استفاده از فناوری آمریکایی ممنوع بود. علاوه بر این، تعدادی از شرکت‌های چینی در لیست کاربر نهایی نظامی (MEU-List) قرار گرفته‌اند. این شرکت‌ها از ارائه‌ی اقلام خاصی در فهرست کنترل بازرگانی وزرات بازرگانی آمریکا منع شده‌اند.

چنین محدودیت‌هایی پس زمینه‌ی منفی دارند: مکانیسم‌های قانونی جداگانه برای تحریم‌ها علیه افراد چینی در ارتباط با وضعیت هنگ کنگ، منطقه‌ی خودمختار اویغور سین کیانگ و غیره. علاوه بر این اعضای کنگره به صورت دوره‌ای لوایح تحریمی را علیه چین پیشنهاد می‌دهند. این کار دلایل مختلفی از بحث‌های همیشگی حقوق بشر تا همکاری احتمالی با روسیه دارد. در دوران ریاست جمهوری بایدن، هیچ یک از این پروژه‌ها به قانون تبدیل نشد، که البته تصویب آن‌ها در آینده ممکن است. با این حال، شدت تحریم‌های آمریکا علیه چین با حجم محدودیت‌های آمریکا علیه روسیه قابل مقایسه نیست. بنابراین، برای مثال، تعداد چینی‌هایی که تحت تحریم‌های مالی آمریکا مسدود شده‌اند را می‌توان به ده‌ها نفر اندازه‌گیری کرد، در حالی که تعداد روس‌ها در حال حاضر از ۱۷۰۰ نفر فراتر رفته است. این شامل افرادی نمی‌شود که به اصطلاح «قاعده‌ی ۵۰ درصد» در مورد آن‌ها اعمال می‌شود و تحریم‌های مسدود کننده را به شرکت‌های تابعه و شرکت‌های تحت کنترل گسترش می‌دهد. همین امر را می‌توان در مورد کنترل صادرات نیز گفت.

محدودیت‌ها علیه هوآوی، ایجاد فهرستی از شرکت‌های نظامی چینی و تکمیل فهرست کاربران نهایی نظامی توسط شرکت‌ها چینی، واکنش‌های رسانه‌ای ایجاد می‌کند. اما در مقایسه با محدودیت‌ها علیه روسیه، تحریم‌ها علیه چین هنوز ناچیز است. عرضه تقریبا همه کالاهای دو منظوره، صدها کالای صنعتی و کالاهای لوکس از جمله لوازم الکترونیکی مصرفی و لوازم خانگی به روسیه ممنوع است. محدودیت‌های گسترده بر واردات روسیه و تحریم‌های حمل و نقل تصویر را کامل می‌کند. علاوه بر این، ایالات متحده موفق به ایجاد یک ائتلاف خشمگیر از متحدان تحریمی علیه روسیه شده است، در حالی که ایجاد چنین ائتلافی علیه چین بسیار دشوارتر است.

با این حال، هیچ تضمینی وجود ندارد که پکن در آینده با سناریوی مشابهی روبرو نشود. در سال ۲۰۱۶، نشریاتی که درباره‌ی تحریم‌های احتمالی آمریکا علیه چین هشدار می‌دادند، سناریویی غیر محتمل را ارائه کردند. با این حال، وضعیت در اوایل دهه‌ی ۲۰۲۰ در حال حاضر به طور قابل توجهی با آن واقعیت متفاوت است. آمریکا و چین منتظر یک تقابل بی‌بازگشت هستند اما به دلایلی تشدید این روند را به تعویق می‌اندازند. در این میان انبوهی از اقدامات تدریجی محدود کننده وجود دارد که یکی از آن‌ها فرمان اجرایی جدید بایدن بود. ماهیت این تنش تدریجی، به پکن نیز فرصت آماده شدن برای بدترین سناریو را می‌دهد.

۳۱۱۳۱۳

برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل‌ رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1820096

منبع: خبرآنلاین

کلیدواژه: چین ایالات متحده آمریکا جوزف بایدن شی جین پینگ شرکت های چینی آمریکا و چین محدودیت ها فناوری ها علیه چین ی فناوری تحریم ها ی نظامی شرکت ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.khabaronline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرآنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۸۵۶۹۹۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

۱۵ سال کشته‌سازی؛ «ترانه»‌ای که به «نیکا» ختم شد

شبکه بی‌بی‌سی در گزارش اخیر خود مدعی شد که طبق اسناد محرمانه مأموران امنیتی، نیکا شاکرمی را دستگیر کرده بودند و بعد از تعرض جنسی، او را به قتل رسانده و جسدش را در بزرگراه یادگار امام رها کردند. البته بی‌بی‌سی در همین گزارش اعتراف کرد که این اسناد تقلبی است و گفت: «سندی که تحقیقات ما روی آن تمرکز دارد، حاوی چند تناقض است. به‌عنوان‌مثال، نیروی انتظامی، با عنوان «ناجا» ذکر شده؛ درحالی‌که در آن زمان «فراجا» نام داشت.» 

بی‌بی‌سی درباره ادعای تجاوز و قتل نیکا تاکید کرد: «ما هرگز نمی‌توانیم به‌طور ۱۰۰ درصد از این مطمئن باشیم.»

سناریوی «دستگیری، تجاوز و قتل دختران»، محدود به امروز و سال ۱۴۰۱ نیست. بلکه این سناریو از سوی رسانه‌ها و جریان‌های برانداز، دو دهه است که تکرار می‌شود.

۱. داستان ترانه

تابستان سال ۸۸ بود که خبری وحشتناک در فضای رسانه‌ای منتشر گردید. خبر از این قرار بود: دختری به نام ترانه موسوی در حوالی مسجد قبا توسط نیرو‌های لباس شخصی ربوده شد. مأموران امنیتی بعد از تجاوز جنسی، او را به قتل رساندند و جسدش را سوزاندند. این روایت توسط بی‌بی‌سی مورد استقبال قرار گرفت.

چهره‌های اصلاح‌طلب و سران فتنه ۸۸ همچون کروبی، این خبر را تکرار می‌کردند.

اما بعد از گذشت مدتی کوتاه، مشخص شد که دختر ادعایی براندازان، اصلا در ایران نیست و به گفته خانواده او، مدت‌هاست در ونکوور کانادا زندگی می‌کند.

۲. داستان سعیده

در سناریوی بعدی، نقش دختری که «دستگیر شده و بعد از تجاوز جنسی به قتل رسیده است»، به نام سعیده پورآقایی افتاد. سناریویی که برای سعیده پورآقایی نوشته شده بود، دقیقا همان سناریوی کشته‌سازی از ترانه موسوی بود؛ دست‌گیری، تجاوز و درنهایت قتل. رسانه‌های برانداز حتی اعلامیه پورآقایی را منتشر کردند و میرحسین موسوی در مراسم ترحیم او حضور یافت!

اما با گذشت اندکی زمان مشخص شد که سعیده پورآقایی زنده است و بدون هیچ‌گونه دست‌گیری و تجاوز در منزل پدری خود حضور دارد. در بازه زمانی‌ای که سناریو قتل او مطرح می‌شد، سعیده پورآقایی از خانه فرار کرده بود و به دلیل قفل بودن درب منزل، مجبور شد از بالکن خانه به بیرن بپرد و بعد از بازگشت، دروغ بودن این سناریو برملا شد.

۳. داستان عاطفه

سناریوی دستگیری، تجاوز و قتل، حتی برای فرزند یکی از اصلاح‌طلبان هم نوشته شد. عاطفه امام، فرزند جواد امام، چهره سیاسی اصلاح‌طلب و رئیس ستاد انتخاباتی موسوی که اکنون سخنگوی جبهه اصلاحات است، بازیگر بعدی این سناریو بود. مادر عاطفه امام مدعی شده بود که دخترش دستگیر شده و تحت فشار شکنجه قرار دارد تا به داشتن روابط جنسی نامشروع با زندانیان سیاسی اعتراف کند. بازداشت عاطفه امام مانند سناریو‌های پیشین، از سوی بی‌بی‌سی مورد استقبال قرار گرفت.

سناریوی دستگیری و شکنجه عاطفه امام به‌قدری مضحک و ساختگی بود که مادرش اعتراف کرد: «خبر دستگیری عاطفه امام کذب است و این سناریو نتیجه ماجراجویی دخترش بود.» مادر عاطفه امام گفت: «دختر بنده در اقدامی ماجراجویانه و با توجه به شرایط خاص روحی و روانی ناشی از دستگیری پدرش که موجب نگرانی خانواده و بنده شده بود، چنین اقدامی را کرد.»

۴. داستان نیکا

سناریوی نیکا هم فرقی با سناریوی ترانه، عاطفه و سعیده ندارد. اما ماجرای اصلی نیکا چه بود؟

نیکا شاکرمی دختری بود که در جریان اغتشاشات ۱۴۰۱، از سوی جریان برانداز به عنوان کشته اعتراضات معرفی می‌شد. شبکه CNN در آن زمان مدعی بود که نیکا حوالی ساعت ۸:۳۰ شب توسط نیرو‌های امنیتی دستگیر شده است. اما هیچ فیلم یا مدرکی برای این ادعا ارائه نداد. از طرفی دیگر، فیلم دوربین‌های مداربسته از ورود نیکا به یک ساختمان نیمه‌کاره حوالی ساعت ۱۲ شب خبر می‌داد. همچنین پیام‌های ارسالی بین نیکا و مادرش در این ساعت‌ها نشان‌دهنده عدم دستگیری اوست. جسد نیکا نیز بعد از خودکشی به‌وسیله سقوط از ارتفاع، در حیاط ساختمان مجاور پیدا شد.

البته همه ماجرا این نیست. نیکا شاکرمی از مشکلات شدید خانوادگی رنج می‌برد و همراه با مادر خود زندگی نمی‌کرد. به‌گونه‌ای که خانواده او ۱۰ روز پس از خودکشی متوجه عدم حضور نیکا در بین خود شدند! دعوا‌های خانوادگی شاکرمی‌ها که چندی پیش علنی شد، گواه این موضوع است.

خاله نیکا، آتش شاکرمی، از جمله کسانی بود که سناریوی کشته‌سازی او را پیش می‌برد. آیدا شاکرمی، خواهر نیکا خطاب به خاله‌اش گفت: «هر چه قدر از نیکا چه موقع زندگی و چه موقع مرگ تا جایی که توانستی سو استفاه کردی. دیگه کافیه. حالا قراره همه تو را بشناسند.» 

خاله و خواهر نیکا علاوه بر افشاگری علیه یک دیگر، به فحاشی پرداختند و هم دیگر را با الفاظی همچون پست‌فطرت، پفیوز، ذلیل، دوزاری و بی‌شرف، در فضای عمومی خطاب کردند. آتش شاکرمی اعتراف کرده است که خانواده نیکا، او را دور انداخته بودند و در این مورد خطاب به خواهر نیکا نوشت: «وقتی کسی رو دور می‌ندازید، نمی‌تونید صاحب مرده‌اش باشید.

خاله نیکا همچنین در اظهارات خود گفته که مستندات زندگی نیکا را ثبت کرده است و بخشی از این مستندات، شامل «پرونده مدرسه، مشاوره و پرونده پزشکی نیکا» است. این موضوع نشان می‌دهد که نیکا قبل از خودکشی، از مشکلات متعددی رنج می‌برد و منشا آن را باید در خانواده او جست‌وجو کرد.

براساس آنچه گفته شد، سناریوساز اصلی برای کشته‌سازی در دهه ۸۰، جریان اصلاحات بود. با وجود آنکه دروغ بودن این سناریو‌ها برملا شده است، اما بازهم برخی از سران اصلاح‌طلب به سناروی نیکا شاکرمی دامن زدند.

آذر منصوری، رئیس جبهه اصلاحات نوشته بود: «خبری تلخ و تکان دهنده و جانسوز از مرگ فاجعه بار نیکا شاکرمی در رسانه‌ها منتشر شده است.

چرا مقام‌های حکومت ساکتند؟ چرا توضیح نمی‌دهند؟ 

محض رضای خدا کاری کنید که باور کنیم این گزارش نادرست است.»

منبع: فارس

باشگاه خبرنگاران جوان وب‌گردی وبگردی